W parafii pw. św. Antoniego Padewskiego w Łęczycach od ponad dwóch dekad działa wspólnota, która łączy wiarę, rzemiosło i troskę o drugiego człowieka. Rodzina Kolpinga skupia ludzi gotowych działać dla seniorów, rodzin z małymi dziećmi i osób samotnych. Jej wyróżnikiem jest wieloletnia współpraca z Rodziną Kolpinga z Lohne w Niemczech, skąd regularnie napływa pomoc rzeczowa – od ubranek i zabawek po żywność i sprzęt dla osób niesamodzielnych – trafiająca do najbardziej potrzebujących mieszkańców Łęczyc.
Zaczęło się od spotkania dwóch kapłanów
Początki Rodziny Kolpinga w Łęczycach sięgają 2003 roku. Wszystko zaczęło się od przyjaźni dwóch kapłanów: ówczesnego proboszcza, śp. ks. Piotra Tredera, oraz ks. Zenona Myszka, dziś Prezesa Związku Diecezjalnego Dzieła Kolpinga Diecezji Pelplińskiej.
„Zaczęło się bardzo spontanicznie” – wspomina Magda Stenka, obecna przewodnicząca Rodziny Kolpinga w Łęczycach i przedstawicielka struktur centralnych Kolpinga w Polsce. – „Ks. Zenon przyjechał, opowiedział o idei, pokazał, czym żyje Kolping. I tak powstała nasza wspólnota.”
To śp. ks. Treder „przyprowadził Kolpinga” do parafii i zaszczepił w niej ducha odpowiedzialności, współpracy i gotowości pomocy. Jego otwartość i sposób pracy stworzyły fundament, na którym wspólnota działa do dziś.
Pomoc, która wraca – i zatacza coraz szersze kręgi
W Łęczycach nie brakuje osób starszych i samotnych, które potrzebują wsparcia, zainteresowania i rozmowy. Dlatego Rodzina Kolpinga od początku angażuje się w pomoc rzeczową i sąsiedzką.
Najpierw były paczki mikołajkowe dla dzieci. Potem żywność i odzież dla osób starszych. Z czasem – sprzęt rehabilitacyjny i wsparcie dla rodzin z małymi dziećmi.
Wszystko to jest możliwe dzięki wyjątkowej, wieloletniej współpracy z Rodziną Kolpinga z Lohne z Niemiec. Wspólnota działająca przy kościele św. Józefa w Lohne – z własnej inicjatywy – zwróciła się do centralnych struktur Kolpinga w Kolonii z prośbą o wskazanie polskich rodzin, które mogłyby potrzebować partnerstwa. Spośród kilku wspólnot wybrano właśnie Łęczyce.
Wymiana trwa do dziś. Przyjaciele z Lohne przywożą pieluchy, odzież, zabawki, żywność i sprzęt dla osób niesamodzielnych. Z Łęczyc wracają w podziękowaniu prezenty wykonane własnoręcznie – z serca, z życzliwości i z poszanowaniem tradycji rzemiosła.
Rzemiosło, które buduje mosty
Ważnym elementem tej wymiany są ręcznie wykonane upominki przygotowywane przez lokalnego rzemieślnika Bogdana Karczewskiego. Jego prace trafiają do wielu miejsc, niosąc ze sobą nie tylko wartość użytkową, ale także zakorzenienie w tradycji pracy i rzemiosła – tak istotnej w przesłaniu bł. Adolfa Kolpinga.
„Zawsze staramy się dać coś od siebie” – mówią członkowie wspólnoty. – „Nawet drobny upominek ma wartość, kiedy jest wykonany własną pracą.”
Wspólnota, która spotyka się co miesiąc
Co miesiąc członkowie Rodziny Kolpinga gromadzą się na Mszy Świętej w rocznicę śmierci bł. Adolfa Kolpinga. Po niej odbywa się spotkanie – czas rozmowy, planowania i budowania więzi. To właśnie regularność i otwartość sprawiają, że wspólnota jest przestrzenią szczególnie ważną dla osób starszych i samotnych.
„Jesteśmy otwartą wspólnotą i zawsze czekamy na nowych członków o otwartych sercach i dłoniach gotowych do pomocy” – podkreślają liderzy.
Wspólne sadzenie lasu – symbol jedności
Jednym z niezwykłych doświadczeń była wspólna akcja sadzenia lasu na dawnej granicy polsko-niemieckiej, zorganizowana razem z przyjaciółmi z Lohne. To wydarzenie – symboliczne i praktyczne – pokazało, jak głęboko relacje między obiema wspólnotami zakorzeniły się w codzienności.
Projekt z sercem
Artykuł powstał jako część projektu „Rozwój sieci Dzieła Kolpinga”, realizowanego przez Związek Diecezjalny Dzieła Kolpinga Diecezji Pelplińskiej.
W ramach przedsięwzięcia powstanie 15 filmowych opowieści o Rodzinach Kolpinga z Polski, z czego 13 działa w Diecezji Pelplińskiej.
Każda z nich ukazuje inne oblicze solidarności, wiary i pracy dla dobra wspólnego. Projekt sfinansowano ze środków Narodowego Instytutu Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Rządowego Programu Wsparcia Organizacji Pozarządowych „Moc Małych Społeczności